کد مطلب:30454 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا انسان به وجود آمده كه فقط خدا را عبادت كند، زندگي كند، حرص بخورد، كار كند، مريض شود، جان بكند، پول به دست آورد و بعد پير شود، پول خرج كند تا دوباره سلامت خود را به دست آورد؟

يكي از مخلوقات اين جهان انسان است و او موجودي است كه اگر بخواهد به كمال برسد، بايد در دنيا زندگي كند و زحمات و رنج ها را تحمل كند، تا پس از سپري نمودن زندگي دنيا به زندگي هميشگي پر نعمت بهشتي و يا به زندگي دردآور جهنمي برسد. اوّلي براي مؤمنان و دومي براي كفار و مجرمان است.

اگر زندگي انسان منحصر به دنيا بود، تحمل ناملايمات ارزش نداشت و واقعاً بي معنا بود. كه آدمي براي زندگي چند روزه حرص بخورد، پول در بياورد، كار كند، زحمت بكشد و مرتب يكي زندگي تكراري پر زحمت را ادامه دهد و در آخر هم بيفتد و بميرد، ولي وقتي ما معتقديم (و واقعيت همين است) انسان موجود ابدي است و مرگ پايان زندگي وي نمي باشد، بلكه زندگي واقعي پس از مرگ شروع مي شود. از طرفي معتقديم كه سعادت شقاوت و خوش بختي و بدبختي جهان پس از مرگ كاملاً بستگي دارد به چگونگي زندگي در دنيا. اگر انسان خداپرست باشد و گفته هاي او را به كار بندد، هم دنيايش آباد مي شود و هم در آخرت به يك زندگي پر از نعمت مي رسد.

اگر از دستور الهي و پيامبران خدا پيروي ننمايد، پس از ورود به عالم آخرت، با جهنمي سوزان روبه رو خواهد شد. قرآن مي فرمايد: هر كس به اندازه ذره اي نيكي كرده باشد، آن را (در قيامت) مي بيند و هر كس به اندازه ذرّه اي كار بد كرده باشد، آن را ميبيند.